предприемчивост

Речник на българския език

предприемчѝвост съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Съчетанието между желание, действие и умствено усилие за създаване на нещо ново и полезно за живота на човека и обществото.

Грешни изписвания (32)

  • предпреемчивос
  • предпреемчивус
  • предпреимчивос
  • предпреимчивус
  • предприемчивос
  • предприемчивус
  • предприимчивос
  • предприимчивус
  • претпреемчивос
  • претпреемчивус
  • претпреимчивос
  • претпреимчивус
  • претприемчивос
  • претприемчивус
  • претприимчивос
  • претприимчивус
  • придпреемчивос
  • придпреемчивус
  • придпреимчивос
  • придпреимчивус
  • придприемчивос
  • придприемчивус
  • придприимчивос
  • придприимчивус
  • притпреемчивос
  • притпреемчивус
  • притпреимчивос
  • притпреимчивус
  • притприемчивос
  • притприемчивус
  • притприимчивос
  • притприимчивус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пред-п-ри-ем-чи-вост
членувано пред-п-ри-ем-чи-вост-та
мн.ч. пред-п-ри-ем-чи-вос-ти
членувано пред-п-ри-ем-чи-вос-ти-те
звателна форма