порутя

Речник на българския език

пору̀тя преходен глагол от свършен вид (тип 173tt) редактиране

Значение

пору̀тиш, мин. св. пору̀тих, мин. прич. пору̀тил, св.вж. порутвам.

Грешни изписвания (3)

  • порутъ
  • пурутъ
  • пурутя

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-ру-тя по-ру-тим
2 лице по-ру-тиш по-ру-ти-те
3 лице по-ру-ти по-ру-тят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-ру-тих по-ру-тих-ме
2 лице по-ру-ти по-ру-тих-те
3 лице по-ру-ти по-ру-ти-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-ру-тех по-ру-тех-ме
2 лице по-ру-те-ше по-ру-тех-те
3 лице по-ру-те-ше по-ру-те-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице порутил съм порутила съм порутило съм порутили сме
2 лице порутил си порутила си порутило си порутили сте
3 лице порутил е порутила е порутило е порутили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях порутил бях порутила бях порутило бяхме порутили
2 лице беше порутил беше порутила беше порутило бяхте порутили
3 лице беше порутил беше порутила беше порутило бяха порутили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще порутя ще порутим
2 лице ще порутиш ще порутите
3 лице ще порути ще порутят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм порутил ще съм порутила ще съм порутило ще сме порутили
2 лице ще си порутил ще си порутила ще си порутило ще сте порутили
3 лице ще е порутил ще е порутила ще е порутило ще са порутили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да порутя щяхме да порутим
2 лице щеше да порутиш щяхте да порутите
3 лице щеше да порути щяха да порутят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм порутил щях да съм порутила щях да съм порутило щяхме да сме порутили
2 лице щеше да си порутил щеше да си порутила щеше да си порутило щяхте да сте порутили
3 лице щеше да е порутил щеше да е порутила щеше да е порутило щяха да са порутили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице порутел съм порутела съм порутело съм порутели сме
2 лице порутел си порутела си порутело си порутели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице порутил съм порутила съм порутило съм порутили сме
2 лице порутил си порутила си порутило си порутили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм порутил била съм порутила било съм порутило били сме порутили
2 лице бил си порутил била си порутила било си порутило били сте порутили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да порутя щяла съм да порутя щяло съм да порутя щели сме да порутим
2 лице щял си да порутиш щяла си да порутиш щяло си да порутиш щели сте да порутите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм порутил щяла съм да съм порутила щяло съм да съм порутило щели сме да сме порутили
2 лице щял си да си порутил щяла си да си порутила щяло си да си порутило щели сте да сте порутили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих порутил бих порутила бих порутило бихме порутили
2 лице би порутил би порутила би порутило бихте порутили
3 лице би порутил би порутила би порутило биха порутили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-ру-ти по-ру-те-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-ру-тен
непълен член по-ру-те-ния
пълен член по-ру-те-ни-ят
женски род по-ру-те-на
членувано по-ру-те-на-та
среден род по-ру-те-но
членувано по-ру-те-но-то
множествено число по-ру-те-ни
членувано по-ру-те-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ру-тил
непълен член по-ру-ти-лия
пълен член по-ру-ти-ли-ят
женски род по-ру-ти-ла
членувано по-ру-ти-ла-та
среден род по-ру-ти-ло
членувано по-ру-ти-ло-то
множествено число по-ру-ти-ли
членувано по-ру-ти-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ру-тел
женски род по-ру-те-ла
среден род по-ру-те-ло
множествено число по-ру-те-ли