било порутило

Речник на българския език

1. било порутило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било порутило е производна форма на порутя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).