порутил е

Речник на българския език

1. порутил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

порутил е е производна форма на порутя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. порутил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

порутил е е производна форма на порутя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).