бил порутил

Речник на българския език

1. бил порутил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил порутил е производна форма на порутя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).