самобѝтен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
самобитна, самобитно, мн. самобитни, прил. Който е своеобразен, оригинален, със самостоятелно развитие. Самобитна култура. Самобитно творчество. Самобитни песни. ____ същ. самобитност, самобитността, ж.
Синоними
Грешни изписвания (7)
- самобитин
- самубитен
- самубитин
- съмобитен
- съмобитин
- съмубитен
- съмубитин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | са-мо-би-тен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | са-мо-бит-ния | ||
| пълен член | са-мо-бит-ни-ят | ||
| ж. р. | са-мо-бит-на | ||
| членувано | са-мо-бит-на-та | ||
| ср. р. | са-мо-бит-но | ||
| членувано | са-мо-бит-но-то | ||
| мн. ч. | са-мо-бит-ни | ||
| членувано | са-мо-бит-ни-те | ||