афронтирам

Речник на българския език

афронтѝрам преходен глагол от несвършен вид (тип 186ti) редактиране

Значение

оскърбявам, обиждам някого чрез подчертано пренебрежително отношение

Грешни изписвания (7)

  • афронтиръм
  • афрунтирам
  • афрунтиръм
  • ъфронтирам
  • ъфронтиръм
  • ъфрунтирам
  • ъфрунтиръм

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице аф-рон-ти-рам аф-рон-ти-ра-ме
2 лице аф-рон-ти-раш аф-рон-ти-ра-те
3 лице аф-рон-ти-ра аф-рон-ти-рат
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице аф-рон-ти-рах аф-рон-ти-рах-ме
2 лице аф-рон-ти-ра аф-рон-ти-рах-те
3 лице аф-рон-ти-ра аф-рон-ти-ра-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице аф-рон-ти-рах аф-рон-ти-рах-ме
2 лице аф-рон-ти-ра-ше аф-рон-ти-рах-те
3 лице аф-рон-ти-ра-ше аф-рон-ти-ра-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице афронтирал съм афронтирала съм афронтирало съм афронтирали сме
2 лице афронтирал си афронтирала си афронтирало си афронтирали сте
3 лице афронтирал е афронтирала е афронтирало е афронтирали са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях афронтирал бях афронтирала бях афронтирало бяхме афронтирали
2 лице беше афронтирал беше афронтирала беше афронтирало бяхте афронтирали
3 лице беше афронтирал беше афронтирала беше афронтирало бяха афронтирали
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще афронтирам ще афронтираме
2 лице ще афронтираш ще афронтирате
3 лице ще афронтира ще афронтират
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм афронтирал ще съм афронтирала ще съм афронтирало ще сме афронтирали
2 лице ще си афронтирал ще си афронтирала ще си афронтирало ще сте афронтирали
3 лице ще е афронтирал ще е афронтирала ще е афронтирало ще са афронтирали
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да афронтирам щяхме да афронтираме
2 лице щеше да афронтираш щяхте да афронтирате
3 лице щеше да афронтира щяха да афронтират
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм афронтирал щях да съм афронтирала щях да съм афронтирало щяхме да сме афронтирали
2 лице щеше да си афронтирал щеше да си афронтирала щеше да си афронтирало щяхте да сте афронтирали
3 лице щеше да е афронтирал щеше да е афронтирала щеше да е афронтирало щяха да са афронтирали
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице афронтирал съм афронтирала съм афронтирало съм афронтирали сме
2 лице афронтирал си афронтирала си афронтирало си афронтирали сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице афронтирал съм афронтирала съм афронтирало съм афронтирали сме
2 лице афронтирал си афронтирала си афронтирало си афронтирали сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм афронтирал била съм афронтирала било съм афронтирало били сме афронтирали
2 лице бил си афронтирал била си афронтирала било си афронтирало били сте афронтирали
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да афронтирам щяла съм да афронтирам щяло съм да афронтирам щели сме да афронтираме
2 лице щял си да афронтираш щяла си да афронтираш щяло си да афронтираш щели сте да афронтирате
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм афронтирал щяла съм да съм афронтирала щяло съм да съм афронтирало щели сме да сме афронтирали
2 лице щял си да си афронтирал щяла си да си афронтирала щяло си да си афронтирало щели сте да сте афронтирали
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих афронтирал бих афронтирала бих афронтирало бихме афронтирали
2 лице би афронтирал би афронтирала би афронтирало бихте афронтирали
3 лице би афронтирал би афронтирала би афронтирало биха афронтирали
Повелително наклонение
единствено число множествено число
аф-рон-ти-рай аф-рон-ти-рай-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род аф-рон-ти-ран
непълен член аф-рон-ти-ра-ния
пълен член аф-рон-ти-ра-ни-ят
женски род аф-рон-ти-ра-на
членувано аф-рон-ти-ра-на-та
среден род аф-рон-ти-ра-но
членувано аф-рон-ти-ра-но-то
множествено число аф-рон-ти-ра-ни
членувано аф-рон-ти-ра-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род аф-рон-ти-рал
непълен член аф-рон-ти-ра-лия
пълен член аф-рон-ти-ра-ли-ят
женски род аф-рон-ти-ра-ла
членувано аф-рон-ти-ра-ла-та
среден род аф-рон-ти-ра-ло
членувано аф-рон-ти-ра-ло-то
множествено число аф-рон-ти-ра-ли
членувано аф-рон-ти-ра-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род аф-рон-ти-рал
женски род аф-рон-ти-ра-ла
среден род аф-рон-ти-ра-ло
множествено число аф-рон-ти-ра-ли
Сегашно деятелно причастие
единствено число мъжки род аф-рон-ти-ращ
непълен член аф-рон-ти-ра-щия
пълен член аф-рон-ти-ра-щи-ят
женски род аф-рон-ти-ра-ща
членувано аф-рон-ти-ра-ща-та
среден род аф-рон-ти-ра-що
членувано аф-рон-ти-ра-що-то
множествено число аф-рон-ти-ра-щи
членувано аф-рон-ти-ра-щи-те

Деепричастие (отглаголно наречие)

аф-рон-ти-рай-ки