поробя

Речник на българския език

поро̀бя преходен глагол от свършен вид (тип 173tt) редактиране

Значение

поро̀биш, мин. св. поро̀бих, мин. прич. поро̀бил, св.вж. поробвам.

Грешни изписвания (3)

  • поробъ
  • пуробъ
  • пуробя

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-ро-бя по-ро-бим
2 лице по-ро-биш по-ро-би-те
3 лице по-ро-би по-ро-бят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-ро-бих по-ро-бих-ме
2 лице по-ро-би по-ро-бих-те
3 лице по-ро-би по-ро-би-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-ро-бех по-ро-бех-ме
2 лице по-ро-бе-ше по-ро-бех-те
3 лице по-ро-бе-ше по-ро-бе-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поробил съм поробила съм поробило съм поробили сме
2 лице поробил си поробила си поробило си поробили сте
3 лице поробил е поробила е поробило е поробили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях поробил бях поробила бях поробило бяхме поробили
2 лице беше поробил беше поробила беше поробило бяхте поробили
3 лице беше поробил беше поробила беше поробило бяха поробили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще поробя ще поробим
2 лице ще поробиш ще поробите
3 лице ще пороби ще поробят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм поробил ще съм поробила ще съм поробило ще сме поробили
2 лице ще си поробил ще си поробила ще си поробило ще сте поробили
3 лице ще е поробил ще е поробила ще е поробило ще са поробили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да поробя щяхме да поробим
2 лице щеше да поробиш щяхте да поробите
3 лице щеше да пороби щяха да поробят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм поробил щях да съм поробила щях да съм поробило щяхме да сме поробили
2 лице щеше да си поробил щеше да си поробила щеше да си поробило щяхте да сте поробили
3 лице щеше да е поробил щеше да е поробила щеше да е поробило щяха да са поробили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поробел съм поробела съм поробело съм поробели сме
2 лице поробел си поробела си поробело си поробели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поробил съм поробила съм поробило съм поробили сме
2 лице поробил си поробила си поробило си поробили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм поробил била съм поробила било съм поробило били сме поробили
2 лице бил си поробил била си поробила било си поробило били сте поробили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да поробя щяла съм да поробя щяло съм да поробя щели сме да поробим
2 лице щял си да поробиш щяла си да поробиш щяло си да поробиш щели сте да поробите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм поробил щяла съм да съм поробила щяло съм да съм поробило щели сме да сме поробили
2 лице щял си да си поробил щяла си да си поробила щяло си да си поробило щели сте да сте поробили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих поробил бих поробила бих поробило бихме поробили
2 лице би поробил би поробила би поробило бихте поробили
3 лице би поробил би поробила би поробило биха поробили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-ро-би по-ро-бе-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-ро-бен
непълен член по-ро-бе-ния
пълен член по-ро-бе-ни-ят
женски род по-ро-бе-на
членувано по-ро-бе-на-та
среден род по-ро-бе-но
членувано по-ро-бе-но-то
множествено число по-ро-бе-ни
членувано по-ро-бе-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ро-бил
непълен член по-ро-би-лия
пълен член по-ро-би-ли-ят
женски род по-ро-би-ла
членувано по-ро-би-ла-та
среден род по-ро-би-ло
членувано по-ро-би-ло-то
множествено число по-ро-би-ли
членувано по-ро-би-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ро-бел
женски род по-ро-бе-ла
среден род по-ро-бе-ло
множествено число по-ро-бе-ли