поробил си

Речник на българския език

1. поробил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поробил си е производна форма на поробя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поробил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поробил си е производна форма на поробя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).