поробил е

Речник на българския език

1. поробил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поробил е е производна форма на поробя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поробил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поробил е е производна форма на поробя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).