поя

Речник на българския език

поя̀ преходен глагол от несвършен вид (тип 175ti) редактиране

Значение

поѝш, мин. св. поѝх, мин. прич. поѝл, несв.
1. Какво. Водя животни да пият вода или им давам да пият.
2. Разг. Кого. Черпя с много алкохол.
3. Какво. Поливам земя.

Грешни изписвания (4)

  • пойа
  • пойъ
  • пуйа
  • пуйъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице поя по-им
2 лице по-иш по-и-те
3 лице пои по-ят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-их по-их-ме
2 лице пои по-их-те
3 лице пои по-и-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-ях по-ях-ме
2 лице по-е-ше по-ях-те
3 лице по-е-ше по-я-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поил съм поила съм поило съм поили сме
2 лице поил си поила си поило си поили сте
3 лице поил е поила е поило е поили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях поил бях поила бях поило бяхме поили
2 лице беше поил беше поила беше поило бяхте поили
3 лице беше поил беше поила беше поило бяха поили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще поя ще поим
2 лице ще поиш ще поите
3 лице ще пои ще поят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм поил ще съм поила ще съм поило ще сме поили
2 лице ще си поил ще си поила ще си поило ще сте поили
3 лице ще е поил ще е поила ще е поило ще са поили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да поя щяхме да поим
2 лице щеше да поиш щяхте да поите
3 лице щеше да пои щяха да поят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм поил щях да съм поила щях да съм поило щяхме да сме поили
2 лице щеше да си поил щеше да си поила щеше да си поило щяхте да сте поили
3 лице щеше да е поил щеше да е поила щеше да е поило щяха да са поили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поял съм пояла съм пояло съм поели сме
2 лице поял си пояла си пояло си поели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поил съм поила съм поило съм поили сме
2 лице поил си поила си поило си поили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм поил била съм поила било съм поило били сме поили
2 лице бил си поил била си поила било си поило били сте поили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да поя щяла съм да поя щяло съм да поя щели сме да поим
2 лице щял си да поиш щяла си да поиш щяло си да поиш щели сте да поите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм поил щяла съм да съм поила щяло съм да съм поило щели сме да сме поили
2 лице щял си да си поил щяла си да си поила щяло си да си поило щели сте да сте поили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих поил бих поила бих поило бихме поили
2 лице би поил би поила би поило бихте поили
3 лице би поил би поила би поило биха поили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
пой пой-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-ен
непълен член по-е-ния
пълен член по-е-ни-ят
женски род по-е-на
членувано по-е-на-та
среден род по-е-но
членувано по-е-но-то
множествено число по-е-ни
членувано по-е-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ил
непълен член по-и-лия
пълен член по-и-ли-ят
женски род по-и-ла
членувано по-и-ла-та
среден род по-и-ло
членувано по-и-ло-то
множествено число по-и-ли
членувано по-и-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ял
женски род по-я-ла
среден род по-я-ло
множествено число по-е-ли
Сегашно деятелно причастие
единствено число мъжки род по-ящ
непълен член по-я-щия
пълен член по-я-щи-ят
женски род по-я-ща
членувано по-я-ща-та
среден род по-я-що
членувано по-я-що-то
множествено число по-я-щи
членувано по-я-щи-те

Деепричастие (отглаголно наречие)

по-ей-ки