общѝтелен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
общѝтелна, общѝтелно, мн. общѝтелни, прил. Който лесно установява контакт с други хора, който обича да общува. Тя е общителна по характер.
същ. общѝтелност, общителността̀, ж.
същ. общѝтелност, общителността̀, ж.
Синоними
Грешни изписвания (15)
- обштителен
- обштителин
- обштитилен
- обштитилин
- общителин
- общитилен
- общитилин
- убштителен
- убштителин
- убштитилен
- убштитилин
- убщителен
- убщителин
- убщитилен
- убщитилин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | об-щи-те-лен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | об-щи-тел-ния | ||
| пълен член | об-щи-тел-ни-ят | ||
| ж. р. | об-щи-тел-на | ||
| членувано | об-щи-тел-на-та | ||
| ср. р. | об-щи-тел-но | ||
| членувано | об-щи-тел-но-то | ||
| мн. ч. | об-щи-тел-ни | ||
| членувано | об-щи-тел-ни-те | ||