поотморя

Речник на българския език

поотморя преходен глагол от свършен вид (тип 174tt) редактиране

Значение

Грешни изписвания (1)

  • поотморъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-от-мо-ря по-от-мо-рим
2 лице по-от-мо-риш по-от-мо-ри-те
3 лице по-от-мо-ри по-от-мо-рят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-от-мо-рих по-от-мо-рих-ме
2 лице по-от-мо-ри по-от-мо-рих-те
3 лице по-от-мо-ри по-от-мо-ри-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-от-мо-рях по-от-мо-рях-ме
2 лице по-от-мо-ре-ше по-от-мо-рях-те
3 лице по-от-мо-ре-ше по-от-мо-ря-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотморил съм поотморила съм поотморило съм поотморили сме
2 лице поотморил си поотморила си поотморило си поотморили сте
3 лице поотморил е поотморила е поотморило е поотморили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях поотморил бях поотморила бях поотморило бяхме поотморили
2 лице беше поотморил беше поотморила беше поотморило бяхте поотморили
3 лице беше поотморил беше поотморила беше поотморило бяха поотморили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще поотморя ще поотморим
2 лице ще поотмориш ще поотморите
3 лице ще поотмори ще поотморят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм поотморил ще съм поотморила ще съм поотморило ще сме поотморили
2 лице ще си поотморил ще си поотморила ще си поотморило ще сте поотморили
3 лице ще е поотморил ще е поотморила ще е поотморило ще са поотморили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да поотморя щяхме да поотморим
2 лице щеше да поотмориш щяхте да поотморите
3 лице щеше да поотмори щяха да поотморят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм поотморил щях да съм поотморила щях да съм поотморило щяхме да сме поотморили
2 лице щеше да си поотморил щеше да си поотморила щеше да си поотморило щяхте да сте поотморили
3 лице щеше да е поотморил щеше да е поотморила щеше да е поотморило щяха да са поотморили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотморял съм поотморяла съм поотморяло съм поотморели сме
2 лице поотморял си поотморяла си поотморяло си поотморели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотморил съм поотморила съм поотморило съм поотморили сме
2 лице поотморил си поотморила си поотморило си поотморили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм поотморил била съм поотморила било съм поотморило били сме поотморили
2 лице бил си поотморил била си поотморила било си поотморило били сте поотморили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да поотморя щяла съм да поотморя щяло съм да поотморя щели сме да поотморим
2 лице щял си да поотмориш щяла си да поотмориш щяло си да поотмориш щели сте да поотморите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм поотморил щяла съм да съм поотморила щяло съм да съм поотморило щели сме да сме поотморили
2 лице щял си да си поотморил щяла си да си поотморила щяло си да си поотморило щели сте да сте поотморили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих поотморил бих поотморила бих поотморило бихме поотморили
2 лице би поотморил би поотморила би поотморило бихте поотморили
3 лице би поотморил би поотморила би поотморило биха поотморили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-от-мо-ри по-от-мо-ре-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-от-мо-рен
непълен член по-от-мо-ре-ния
пълен член по-от-мо-ре-ни-ят
женски род по-от-мо-ре-на
членувано по-от-мо-ре-на-та
среден род по-от-мо-ре-но
членувано по-от-мо-ре-но-то
множествено число по-от-мо-ре-ни
членувано по-от-мо-ре-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-от-мо-рил
непълен член по-от-мо-ри-лия
пълен член по-от-мо-ри-ли-ят
женски род по-от-мо-ри-ла
членувано по-от-мо-ри-ла-та
среден род по-от-мо-ри-ло
членувано по-от-мо-ри-ло-то
множествено число по-от-мо-ри-ли
членувано по-от-мо-ри-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-от-мо-рял
женски род по-от-мо-ря-ла
среден род по-от-мо-ря-ло
множествено число по-от-мо-ре-ли