бил съм поотморил

Речник на българския език

1. бил съм поотморил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

бил съм поотморил е производна форма на поотморя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).