поотлепя

Речник на българския език

1. поотлепя преходен глагол от свършен вид (тип 174tt) редактиране

Значение

Грешни изписвания (1)

  • поотлепъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-от-ле-пя по-от-ле-пим
2 лице по-от-ле-пиш по-от-ле-пи-те
3 лице по-от-ле-пи по-от-ле-пят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-от-ле-пих по-от-ле-пих-ме
2 лице по-от-ле-пи по-от-ле-пих-те
3 лице по-от-ле-пи по-от-ле-пи-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-от-ле-пях по-от-ле-пях-ме
2 лице по-от-ле-пе-ше по-от-ле-пях-те
3 лице по-от-ле-пе-ше по-от-ле-пя-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотлепил съм поотлепила съм поотлепило съм поотлепили сме
2 лице поотлепил си поотлепила си поотлепило си поотлепили сте
3 лице поотлепил е поотлепила е поотлепило е поотлепили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях поотлепил бях поотлепила бях поотлепило бяхме поотлепили
2 лице беше поотлепил беше поотлепила беше поотлепило бяхте поотлепили
3 лице беше поотлепил беше поотлепила беше поотлепило бяха поотлепили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще поотлепя ще поотлепим
2 лице ще поотлепиш ще поотлепите
3 лице ще поотлепи ще поотлепят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм поотлепил ще съм поотлепила ще съм поотлепило ще сме поотлепили
2 лице ще си поотлепил ще си поотлепила ще си поотлепило ще сте поотлепили
3 лице ще е поотлепил ще е поотлепила ще е поотлепило ще са поотлепили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да поотлепя щяхме да поотлепим
2 лице щеше да поотлепиш щяхте да поотлепите
3 лице щеше да поотлепи щяха да поотлепят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм поотлепил щях да съм поотлепила щях да съм поотлепило щяхме да сме поотлепили
2 лице щеше да си поотлепил щеше да си поотлепила щеше да си поотлепило щяхте да сте поотлепили
3 лице щеше да е поотлепил щеше да е поотлепила щеше да е поотлепило щяха да са поотлепили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотлепял съм поотлепяла съм поотлепяло съм поотлепели сме
2 лице поотлепял си поотлепяла си поотлепяло си поотлепели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице поотлепил съм поотлепила съм поотлепило съм поотлепили сме
2 лице поотлепил си поотлепила си поотлепило си поотлепили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм поотлепил била съм поотлепила било съм поотлепило били сме поотлепили
2 лице бил си поотлепил била си поотлепила било си поотлепило били сте поотлепили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да поотлепя щяла съм да поотлепя щяло съм да поотлепя щели сме да поотлепим
2 лице щял си да поотлепиш щяла си да поотлепиш щяло си да поотлепиш щели сте да поотлепите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм поотлепил щяла съм да съм поотлепила щяло съм да съм поотлепило щели сме да сме поотлепили
2 лице щял си да си поотлепил щяла си да си поотлепила щяло си да си поотлепило щели сте да сте поотлепили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих поотлепил бих поотлепила бих поотлепило бихме поотлепили
2 лице би поотлепил би поотлепила би поотлепило бихте поотлепили
3 лице би поотлепил би поотлепила би поотлепило биха поотлепили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-от-ле-пи по-от-ле-пе-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-от-ле-пен
непълен член по-от-ле-пе-ния
пълен член по-от-ле-пе-ни-ят
женски род по-от-ле-пе-на
членувано по-от-ле-пе-на-та
среден род по-от-ле-пе-но
членувано по-от-ле-пе-но-то
множествено число по-от-ле-пе-ни
членувано по-от-ле-пе-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-от-ле-пил
непълен член по-от-ле-пи-лия
пълен член по-от-ле-пи-ли-ят
женски род по-от-ле-пи-ла
членувано по-от-ле-пи-ла-та
среден род по-от-ле-пи-ло
членувано по-от-ле-пи-ло-то
множествено число по-от-ле-пи-ли
членувано по-от-ле-пи-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-от-ле-пял
женски род по-от-ле-пя-ла
среден род по-от-ле-пя-ло
множествено число по-от-ле-пе-ли

2. поотлепя — сег. вр., 3 л., ед. ч.

поотлепя е производна форма на поотлепям (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

3. поотлепя — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

поотлепя е производна форма на поотлепям (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

4. поотлепя — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

поотлепя е производна форма на поотлепям (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).