накамаря

Речник на българския език

накамаря̀ преходен глагол от свършен вид (тип 174tt) редактиране

Значение

накамарѝш, мин. св. накамарѝх, мин. прич. накамарѝл, св.вж. накамарявам.

Грешни изписвания (16)

  • накамарйа
  • накамарйъ
  • накамърйа
  • накамърйъ
  • накъмарйа
  • накъмарйъ
  • накъмърйа
  • накъмърйъ
  • нъкамарйа
  • нъкамарйъ
  • нъкамърйа
  • нъкамърйъ
  • нъкъмарйа
  • нъкъмарйъ
  • нъкъмърйа
  • нъкъмърйъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице на-ка-ма-ря на-ка-ма-рим
2 лице на-ка-ма-риш на-ка-ма-ри-те
3 лице на-ка-ма-ри на-ка-ма-рят
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице на-ка-ма-рих на-ка-ма-рих-ме
2 лице на-ка-ма-ри на-ка-ма-рих-те
3 лице на-ка-ма-ри на-ка-ма-ри-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице на-ка-ма-рях на-ка-ма-рях-ме
2 лице на-ка-ма-ре-ше на-ка-ма-рях-те
3 лице на-ка-ма-ре-ше на-ка-ма-ря-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице накамарил съм накамарила съм накамарило съм накамарили сме
2 лице накамарил си накамарила си накамарило си накамарили сте
3 лице накамарил е накамарила е накамарило е накамарили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях накамарил бях накамарила бях накамарило бяхме накамарили
2 лице беше накамарил беше накамарила беше накамарило бяхте накамарили
3 лице беше накамарил беше накамарила беше накамарило бяха накамарили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще накамаря ще накамарим
2 лице ще накамариш ще накамарите
3 лице ще накамари ще накамарят
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм накамарил ще съм накамарила ще съм накамарило ще сме накамарили
2 лице ще си накамарил ще си накамарила ще си накамарило ще сте накамарили
3 лице ще е накамарил ще е накамарила ще е накамарило ще са накамарили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да накамаря щяхме да накамарим
2 лице щеше да накамариш щяхте да накамарите
3 лице щеше да накамари щяха да накамарят
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм накамарил щях да съм накамарила щях да съм накамарило щяхме да сме накамарили
2 лице щеше да си накамарил щеше да си накамарила щеше да си накамарило щяхте да сте накамарили
3 лице щеше да е накамарил щеше да е накамарила щеше да е накамарило щяха да са накамарили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице накамарял съм накамаряла съм накамаряло съм накамарели сме
2 лице накамарял си накамаряла си накамаряло си накамарели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице накамарил съм накамарила съм накамарило съм накамарили сме
2 лице накамарил си накамарила си накамарило си накамарили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм накамарил била съм накамарила било съм накамарило били сме накамарили
2 лице бил си накамарил била си накамарила било си накамарило били сте накамарили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да накамаря щяла съм да накамаря щяло съм да накамаря щели сме да накамарим
2 лице щял си да накамариш щяла си да накамариш щяло си да накамариш щели сте да накамарите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм накамарил щяла съм да съм накамарила щяло съм да съм накамарило щели сме да сме накамарили
2 лице щял си да си накамарил щяла си да си накамарила щяло си да си накамарило щели сте да сте накамарили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих накамарил бих накамарила бих накамарило бихме накамарили
2 лице би накамарил би накамарила би накамарило бихте накамарили
3 лице би накамарил би накамарила би накамарило биха накамарили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
на-ка-ма-ри на-ка-ма-ре-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род на-ка-ма-рен
непълен член на-ка-ма-ре-ния
пълен член на-ка-ма-ре-ни-ят
женски род на-ка-ма-ре-на
членувано на-ка-ма-ре-на-та
среден род на-ка-ма-ре-но
членувано на-ка-ма-ре-но-то
множествено число на-ка-ма-ре-ни
членувано на-ка-ма-ре-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род на-ка-ма-рил
непълен член на-ка-ма-ри-лия
пълен член на-ка-ма-ри-ли-ят
женски род на-ка-ма-ри-ла
членувано на-ка-ма-ри-ла-та
среден род на-ка-ма-ри-ло
членувано на-ка-ма-ри-ло-то
множествено число на-ка-ма-ри-ли
членувано на-ка-ма-ри-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род на-ка-ма-рял
женски род на-ка-ма-ря-ла
среден род на-ка-ма-ря-ло
множествено число на-ка-ма-ре-ли