харамия

Речник на българския език

харамѝя съществително име, мъжки род (тип 39) редактиране

Значение

мн. харамѝи, м. Остар.
1. Разбойник, хайдук.
2. Хайдутин, бунтовник.
прил. харамѝйски, харамѝйска, харамѝйско, мн. харамѝйски.
същ. харамѝйство, ср.

Грешни изписвания (7)

  • харамиъ
  • харъмиъ
  • харъмия
  • хърамиъ
  • хърамия
  • хъръмиъ
  • хъръмия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. ха-ра-мия
непълен член ха-ра-ми-я-та
пълен член ха-ра-ми-я-та
мн.ч. ха-ра-мии
членувано ха-ра-ми-и-те
бройна форма ха-ра-мии
звателна форма ха-ра-ми-йо