пооблажа

Речник на българския език

пооблажа преходен глагол от свършен вид (тип 176tt) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-об-ла-жа по-об-ла-жим
2 лице по-об-ла-жиш по-об-ла-жи-те
3 лице по-об-ла-жи по-об-ла-жат
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-об-ла-жих по-об-ла-жих-ме
2 лице по-об-ла-жи по-об-ла-жих-те
3 лице по-об-ла-жи по-об-ла-жи-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-об-ла-жех по-об-ла-жех-ме
2 лице по-об-ла-же-ше по-об-ла-жех-те
3 лице по-об-ла-же-ше по-об-ла-же-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице пооблажил съм пооблажила съм пооблажило съм пооблажили сме
2 лице пооблажил си пооблажила си пооблажило си пооблажили сте
3 лице пооблажил е пооблажила е пооблажило е пооблажили са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях пооблажил бях пооблажила бях пооблажило бяхме пооблажили
2 лице беше пооблажил беше пооблажила беше пооблажило бяхте пооблажили
3 лице беше пооблажил беше пооблажила беше пооблажило бяха пооблажили
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще пооблажа ще пооблажим
2 лице ще пооблажиш ще пооблажите
3 лице ще пооблажи ще пооблажат
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм пооблажил ще съм пооблажила ще съм пооблажило ще сме пооблажили
2 лице ще си пооблажил ще си пооблажила ще си пооблажило ще сте пооблажили
3 лице ще е пооблажил ще е пооблажила ще е пооблажило ще са пооблажили
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да пооблажа щяхме да пооблажим
2 лице щеше да пооблажиш щяхте да пооблажите
3 лице щеше да пооблажи щяха да пооблажат
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм пооблажил щях да съм пооблажила щях да съм пооблажило щяхме да сме пооблажили
2 лице щеше да си пооблажил щеше да си пооблажила щеше да си пооблажило щяхте да сте пооблажили
3 лице щеше да е пооблажил щеше да е пооблажила щеше да е пооблажило щяха да са пооблажили
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице пооблажел съм пооблажела съм пооблажело съм пооблажели сме
2 лице пооблажел си пооблажела си пооблажело си пооблажели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице пооблажил съм пооблажила съм пооблажило съм пооблажили сме
2 лице пооблажил си пооблажила си пооблажило си пооблажили сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм пооблажил била съм пооблажила било съм пооблажило били сме пооблажили
2 лице бил си пооблажил била си пооблажила било си пооблажило били сте пооблажили
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да пооблажа щяла съм да пооблажа щяло съм да пооблажа щели сме да пооблажим
2 лице щял си да пооблажиш щяла си да пооблажиш щяло си да пооблажиш щели сте да пооблажите
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм пооблажил щяла съм да съм пооблажила щяло съм да съм пооблажило щели сме да сме пооблажили
2 лице щял си да си пооблажил щяла си да си пооблажила щяло си да си пооблажило щели сте да сте пооблажили
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих пооблажил бих пооблажила бих пооблажило бихме пооблажили
2 лице би пооблажил би пооблажила би пооблажило бихте пооблажили
3 лице би пооблажил би пооблажила би пооблажило биха пооблажили
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-об-ла-жи по-об-ла-же-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-об-ла-жен
непълен член по-об-ла-же-ния
пълен член по-об-ла-же-ни-ят
женски род по-об-ла-же-на
членувано по-об-ла-же-на-та
среден род по-об-ла-же-но
членувано по-об-ла-же-но-то
множествено число по-об-ла-же-ни
членувано по-об-ла-же-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-об-ла-жил
непълен член по-об-ла-жи-лия
пълен член по-об-ла-жи-ли-ят
женски род по-об-ла-жи-ла
членувано по-об-ла-жи-ла-та
среден род по-об-ла-жи-ло
членувано по-об-ла-жи-ло-то
множествено число по-об-ла-жи-ли
членувано по-об-ла-жи-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-об-ла-жел
женски род по-об-ла-же-ла
среден род по-об-ла-же-ло
множествено число по-об-ла-же-ли