бил е пооблажил

Речник на българския език

1. бил е пооблажил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооблажил е производна форма на пооблажа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).