пооблажел

Речник на българския език

1. пооблажел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооблажел е производна форма на пооблажа (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооблажел — мин. деят. несв. прич. м. р.

пооблажел е производна форма на пооблажа (мин. деят. несв. прич. м. р.).