бил пооблажил

Речник на българския език

1. бил пооблажил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил пооблажил е производна форма на пооблажа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).