пооблажил е

Речник на българския език

1. пооблажил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооблажил е е производна форма на пооблажа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пооблажил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пооблажил е е производна форма на пооблажа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).