съдбоносен

Речник на българския език

съдбоно̀сен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

съдбоно̀сна, съдбоно̀сно, мн. съдбоно̀сни, прил. От който зависи по-нататъшното, бъдещето, съдбата. Съдбоносна среща.
нареч. съдбоно̀сно.

Грешни изписвания (7)

  • садбоносен
  • садбоносин
  • садбуносен
  • садбуносин
  • съдбоносин
  • съдбуносен
  • съдбуносин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. съд-бо-но-сен
непълен член съд-бо-нос-ния
пълен член съд-бо-нос-ни-ят
ж. р. съд-бо-нос-на
членувано съд-бо-нос-на-та
ср. р. съд-бо-нос-но
членувано съд-бо-нос-но-то
мн. ч. съд-бо-нос-ни
членувано съд-бо-нос-ни-те