легендарен

Речник на българския език

легенда̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

легенда̀рна, легенда̀рно, мн. легенда̀рни, прил.
1. Който е свързан с легенда (в 1 и 2 знач.). Легендарен сюжет. Легендарен тон.
2. Прен. Който е необикновен, невероятен, като от легенда. Легендарна смелост.
същ. легенда̀рност, легендарността̀, ж.

Грешни изписвания (7)

  • легендарин
  • легиндарен
  • легиндарин
  • лигендарен
  • лигендарин
  • лигиндарен
  • лигиндарин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ле-ген-да-рен
непълен член ле-ген-дар-ния
пълен член ле-ген-дар-ни-ят
ж. р. ле-ген-дар-на
членувано ле-ген-дар-на-та
ср. р. ле-ген-дар-но
членувано ле-ген-дар-но-то
мн. ч. ле-ген-дар-ни
членувано ле-ген-дар-ни-те