1.
па̀рен
—
прилагателно име
(тип 76)
Значение
па̀рна, па̀рно, мн. па̀рни, прил.
1. Който се задвижва с пара. Парен локомотив. Парна машина.
2. Който използва пара. Парна баня. Парно отопление. Парна ютия.
3. В който се образува пара. Парен котел.
1. Който се задвижва с пара. Парен локомотив. Парна машина.
2. Който използва пара. Парна баня. Парно отопление. Парна ютия.
3. В който се образува пара. Парен котел.
Грешни изписвания (1)
- парин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
ед. ч. | м. р. | па-рен | |
---|---|---|---|
непълен член | па-ре-ния | ||
пълен член | па-ре-ни-ят | ||
ж. р. | па-ре-на | ||
членувано | па-ре-на-та | ||
ср. р. | па-ре-но | ||
членувано | па-ре-но-то | ||
мн. ч. | па-ре-ни | ||
членувано | па-ре-ни-те |
2.
па̀рен
—
прилагателно име
(тип 79)
Значение
па̀рна, па̀рно, мн. па̀рни, прил.
1. Който се задвижва с пара. Парен локомотив. Парна машина.
2. Който използва пара. Парна баня. Парно отопление. Парна ютия.
3. В който се образува пара. Парен котел.
1. Който се задвижва с пара. Парен локомотив. Парна машина.
2. Който използва пара. Парна баня. Парно отопление. Парна ютия.
3. В който се образува пара. Парен котел.
Грешни изписвания (1)
- парин
3. парен — мин. страд. прич. м. р.
парен е производна форма на паря (мин. страд. прич. м. р.).