притворен

Речник на българския език

1. притво̀рен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

притворна, притворно, мн. притворни, прил. Който съдържа притворство.

Грешни изписвания (3)

  • претворен
  • претворин
  • притворин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. прит-во-рен
непълен член прит-во-ре-ния
пълен член прит-во-ре-ни-ят
ж. р. прит-во-ре-на
членувано прит-во-ре-на-та
ср. р. прит-во-ре-но
членувано прит-во-ре-но-то
мн. ч. прит-во-ре-ни
членувано прит-во-ре-ни-те

2. притво̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

притворна, притворно, мн. притворни, прил. Който съдържа притворство.

Грешни изписвания (3)

  • претворен
  • претворин
  • притворин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. прит-во-рен
непълен член прит-вор-ния
пълен член прит-вор-ни-ят
ж. р. прит-вор-на
членувано прит-вор-на-та
ср. р. прит-вор-но
членувано прит-вор-но-то
мн. ч. прит-вор-ни
членувано прит-вор-ни-те

3. притворен — мин. страд. прич. м. р.

притворен е производна форма на притворя (мин. страд. прич. м. р.).