1.
прину̀ден
—
прилагателно име
(тип 76)
Значение
принудена, принудено, мн. принудени, прил.
1. Който е заставен да прави нещо. Принуден да проси.
2. Прен. Който не е искрен; неестествен. Принуден разговор.
1. Който е заставен да прави нещо. Принуден да проси.
2. Прен. Който не е искрен; неестествен. Принуден разговор.
Синоними
Грешни изписвания (3)
- пренуден
- пренудин
- принудин
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед. ч. | м. р. | при-ну-ден | |
|---|---|---|---|
| непълен член | при-ну-де-ния | ||
| пълен член | при-ну-де-ни-ят | ||
| ж. р. | при-ну-де-на | ||
| членувано | при-ну-де-на-та | ||
| ср. р. | при-ну-де-но | ||
| членувано | при-ну-де-но-то | ||
| мн. ч. | при-ну-де-ни | ||
| членувано | при-ну-де-ни-те | ||
2. принуден — мин. страд. прич. м. р.
принуден е производна форма на принудя (мин. страд. прич. м. р.).