съпоставка

Речник на българския език

съпоста̀вка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. съпоста̀вки, ж. Сравнение, съпоставяне.

Грешни изписвания (15)

  • сапоставка
  • сапоставкъ
  • сапостафка
  • сапостафкъ
  • сапуставка
  • сапуставкъ
  • сапустафка
  • сапустафкъ
  • съпоставкъ
  • съпостафка
  • съпостафкъ
  • съпуставка
  • съпуставкъ
  • съпустафка
  • съпустафкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. съ-пос-тав-ка
членувано съ-пос-тав-ка-та
мн.ч. съ-пос-тав-ки
членувано съ-пос-тав-ки-те
звателна форма