приложен

Речник на българския език

1. прило̀жен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

приложна, приложно, мн. приложни, прил. Който се прилага в практиката. Приложна лингвистика. Приложни методи.

Грешни изписвания (3)

  • преложен
  • преложин
  • приложин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. при-ло-жен
непълен член при-лож-ния
пълен член при-лож-ни-ят
ж. р. при-лож-на
членувано при-лож-на-та
ср. р. при-лож-но
членувано при-лож-но-то
мн. ч. при-лож-ни
членувано при-лож-ни-те

2. приложен — мин. страд. прич. м. р.

приложен е производна форма на приложа (мин. страд. прич. м. р.).