побутам

Речник на българския език

побутам преходен глагол от свършен вид (тип 186tt) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице по-бу-там по-бу-та-ме
2 лице по-бу-таш по-бу-та-те
3 лице по-бу-та по-бу-тат
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице по-бу-тах по-бу-тах-ме
2 лице по-бу-та по-бу-тах-те
3 лице по-бу-та по-бу-та-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице по-бу-тах по-бу-тах-ме
2 лице по-бу-та-ше по-бу-тах-те
3 лице по-бу-та-ше по-бу-та-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице побутал съм побутала съм побутало съм побутали сме
2 лице побутал си побутала си побутало си побутали сте
3 лице побутал е побутала е побутало е побутали са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях побутал бях побутала бях побутало бяхме побутали
2 лице беше побутал беше побутала беше побутало бяхте побутали
3 лице беше побутал беше побутала беше побутало бяха побутали
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще побутам ще побутаме
2 лице ще побуташ ще побутате
3 лице ще побута ще побутат
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм побутал ще съм побутала ще съм побутало ще сме побутали
2 лице ще си побутал ще си побутала ще си побутало ще сте побутали
3 лице ще е побутал ще е побутала ще е побутало ще са побутали
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да побутам щяхме да побутаме
2 лице щеше да побуташ щяхте да побутате
3 лице щеше да побута щяха да побутат
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм побутал щях да съм побутала щях да съм побутало щяхме да сме побутали
2 лице щеше да си побутал щеше да си побутала щеше да си побутало щяхте да сте побутали
3 лице щеше да е побутал щеше да е побутала щеше да е побутало щяха да са побутали
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице побутал съм побутала съм побутало съм побутали сме
2 лице побутал си побутала си побутало си побутали сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице побутал съм побутала съм побутало съм побутали сме
2 лице побутал си побутала си побутало си побутали сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм побутал била съм побутала било съм побутало били сме побутали
2 лице бил си побутал била си побутала било си побутало били сте побутали
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да побутам щяла съм да побутам щяло съм да побутам щели сме да побутаме
2 лице щял си да побуташ щяла си да побуташ щяло си да побуташ щели сте да побутате
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм побутал щяла съм да съм побутала щяло съм да съм побутало щели сме да сме побутали
2 лице щял си да си побутал щяла си да си побутала щяло си да си побутало щели сте да сте побутали
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих побутал бих побутала бих побутало бихме побутали
2 лице би побутал би побутала би побутало бихте побутали
3 лице би побутал би побутала би побутало биха побутали
Повелително наклонение
единствено число множествено число
по-бу-тай по-бу-тай-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род по-бу-тан
непълен член по-бу-та-ния
пълен член по-бу-та-ни-ят
женски род по-бу-та-на
членувано по-бу-та-на-та
среден род по-бу-та-но
членувано по-бу-та-но-то
множествено число по-бу-та-ни
членувано по-бу-та-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-бу-тал
непълен член по-бу-та-лия
пълен член по-бу-та-ли-ят
женски род по-бу-та-ла
членувано по-бу-та-ла-та
среден род по-бу-та-ло
членувано по-бу-та-ло-то
множествено число по-бу-та-ли
членувано по-бу-та-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род по-бу-тал
женски род по-бу-та-ла
среден род по-бу-та-ло
множествено число по-бу-та-ли