апострофирам

Речник на българския език

апострофѝрам преходен глагол от несвършен вид (тип 186ti) редактиране

Значение

апострофѝраш, несв. и св.; Кого. Прекъсвам говорещо лице с дума или забележка, за да изразя отношение или да дам оценка.

Грешни изписвания (15)

  • апострофиръм
  • апоструфирам
  • апоструфиръм
  • апустрофирам
  • апустрофиръм
  • апуструфирам
  • апуструфиръм
  • ъпострофирам
  • ъпострофиръм
  • ъпоструфирам
  • ъпоструфиръм
  • ъпустрофирам
  • ъпустрофиръм
  • ъпуструфирам
  • ъпуструфиръм

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице апос-т-ро-фи-рам апос-т-ро-фи-ра-ме
2 лице апос-т-ро-фи-раш апос-т-ро-фи-ра-те
3 лице апос-т-ро-фи-ра апос-т-ро-фи-рат
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице апос-т-ро-фи-рах апос-т-ро-фи-рах-ме
2 лице апос-т-ро-фи-ра апос-т-ро-фи-рах-те
3 лице апос-т-ро-фи-ра апос-т-ро-фи-ра-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице апос-т-ро-фи-рах апос-т-ро-фи-рах-ме
2 лице апос-т-ро-фи-ра-ше апос-т-ро-фи-рах-те
3 лице апос-т-ро-фи-ра-ше апос-т-ро-фи-ра-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице апострофирал съм апострофирала съм апострофирало съм апострофирали сме
2 лице апострофирал си апострофирала си апострофирало си апострофирали сте
3 лице апострофирал е апострофирала е апострофирало е апострофирали са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях апострофирал бях апострофирала бях апострофирало бяхме апострофирали
2 лице беше апострофирал беше апострофирала беше апострофирало бяхте апострофирали
3 лице беше апострофирал беше апострофирала беше апострофирало бяха апострофирали
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще апострофирам ще апострофираме
2 лице ще апострофираш ще апострофирате
3 лице ще апострофира ще апострофират
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм апострофирал ще съм апострофирала ще съм апострофирало ще сме апострофирали
2 лице ще си апострофирал ще си апострофирала ще си апострофирало ще сте апострофирали
3 лице ще е апострофирал ще е апострофирала ще е апострофирало ще са апострофирали
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да апострофирам щяхме да апострофираме
2 лице щеше да апострофираш щяхте да апострофирате
3 лице щеше да апострофира щяха да апострофират
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм апострофирал щях да съм апострофирала щях да съм апострофирало щяхме да сме апострофирали
2 лице щеше да си апострофирал щеше да си апострофирала щеше да си апострофирало щяхте да сте апострофирали
3 лице щеше да е апострофирал щеше да е апострофирала щеше да е апострофирало щяха да са апострофирали
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице апострофирал съм апострофирала съм апострофирало съм апострофирали сме
2 лице апострофирал си апострофирала си апострофирало си апострофирали сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице апострофирал съм апострофирала съм апострофирало съм апострофирали сме
2 лице апострофирал си апострофирала си апострофирало си апострофирали сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм апострофирал била съм апострофирала било съм апострофирало били сме апострофирали
2 лице бил си апострофирал била си апострофирала било си апострофирало били сте апострофирали
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да апострофирам щяла съм да апострофирам щяло съм да апострофирам щели сме да апострофираме
2 лице щял си да апострофираш щяла си да апострофираш щяло си да апострофираш щели сте да апострофирате
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм апострофирал щяла съм да съм апострофирала щяло съм да съм апострофирало щели сме да сме апострофирали
2 лице щял си да си апострофирал щяла си да си апострофирала щяло си да си апострофирало щели сте да сте апострофирали
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих апострофирал бих апострофирала бих апострофирало бихме апострофирали
2 лице би апострофирал би апострофирала би апострофирало бихте апострофирали
3 лице би апострофирал би апострофирала би апострофирало биха апострофирали
Повелително наклонение
единствено число множествено число
апос-т-ро-фи-рай апос-т-ро-фи-рай-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род апос-т-ро-фи-ран
непълен член апос-т-ро-фи-ра-ния
пълен член апос-т-ро-фи-ра-ни-ят
женски род апос-т-ро-фи-ра-на
членувано апос-т-ро-фи-ра-на-та
среден род апос-т-ро-фи-ра-но
членувано апос-т-ро-фи-ра-но-то
множествено число апос-т-ро-фи-ра-ни
членувано апос-т-ро-фи-ра-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род апос-т-ро-фи-рал
непълен член апос-т-ро-фи-ра-лия
пълен член апос-т-ро-фи-ра-ли-ят
женски род апос-т-ро-фи-ра-ла
членувано апос-т-ро-фи-ра-ла-та
среден род апос-т-ро-фи-ра-ло
членувано апос-т-ро-фи-ра-ло-то
множествено число апос-т-ро-фи-ра-ли
членувано апос-т-ро-фи-ра-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род апос-т-ро-фи-рал
женски род апос-т-ро-фи-ра-ла
среден род апос-т-ро-фи-ра-ло
множествено число апос-т-ро-фи-ра-ли
Сегашно деятелно причастие
единствено число мъжки род апос-т-ро-фи-ращ
непълен член апос-т-ро-фи-ра-щия
пълен член апос-т-ро-фи-ра-щи-ят
женски род апос-т-ро-фи-ра-ща
членувано апос-т-ро-фи-ра-ща-та
среден род апос-т-ро-фи-ра-що
членувано апос-т-ро-фи-ра-що-то
множествено число апос-т-ро-фи-ра-щи
членувано апос-т-ро-фи-ра-щи-те

Деепричастие (отглаголно наречие)

апос-т-ро-фи-рай-ки