апострофира

Речник на българския език

1. апострофира — сег. вр., 3 л., ед. ч.

апострофира е производна форма на апострофирам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. апострофира — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

апострофира е производна форма на апострофирам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. апострофира — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

апострофира е производна форма на апострофирам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).