факултативен

Речник на българския език

факултатѝвен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

факултатѝвна, факултатѝвно, мн. факултатѝвни, прил. Който не е задължителен, а е по избор.
нареч. факултатѝвно.

Грешни изписвания (15)

  • факолтативен
  • факолтативин
  • факолтътивен
  • факолтътивин
  • факултативин
  • факултътивен
  • факултътивин
  • фъколтативен
  • фъколтативин
  • фъколтътивен
  • фъколтътивин
  • фъкултативен
  • фъкултативин
  • фъкултътивен
  • фъкултътивин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. фа-кул-та-ти-вен
непълен член фа-кул-та-тив-ния
пълен член фа-кул-та-тив-ни-ят
ж. р. фа-кул-та-тив-на
членувано фа-кул-та-тив-на-та
ср. р. фа-кул-та-тив-но
членувано фа-кул-та-тив-но-то
мн. ч. фа-кул-та-тив-ни
членувано фа-кул-та-тив-ни-те