смутителен

Речник на българския език

смутителен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. сму-ти-те-лен
непълен член сму-ти-тел-ния
пълен член сму-ти-тел-ни-ят
ж. р. сму-ти-тел-на
членувано сму-ти-тел-на-та
ср. р. сму-ти-тел-но
членувано сму-ти-тел-но-то
мн. ч. сму-ти-тел-ни
членувано сму-ти-тел-ни-те