престо̀л
—
съществително име, мъжки род
(тип 7)
Значение
мн. престоли, (два) престола, м.
1. Издигнато място за сядане в зала, което се заема от монарх, владика и др. ; трон.
2. Власт на монарх. Свалям от престола.прил. престолен, престолна, престолно, мн. престолни. ж., обикн. ед. Каменна маса в олтара на християнски храм.прил. престолен, престолна, престолно, мн. престолни.
1. Издигнато място за сядане в зала, което се заема от монарх, владика и др. ; трон.
2. Власт на монарх. Свалям от престола.прил. престолен, престолна, престолно, мн. престолни. ж., обикн. ед. Каменна маса в олтара на християнски храм.прил. престолен, престолна, престолно, мн. престолни.
Грешни изписвания (1)
- пристол
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | прес-тол | |
|---|---|---|
| непълен член | прес-то-ла | |
| пълен член | прес-то-лът | |
| мн.ч. | прес-то-ли | |
| членувано | прес-то-ли-те | |
| бройна форма | прес-то-ла | |
| звателна форма | — | |