предпоставка

Речник на българския език

предпоста̀вка съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. предпоставки, ж.
1. Предварително условие за осъществяването на нещо. Предпоставки за добри умения.
2. Изходен пункт на разсъждение. Правилни предпоставки.

Грешни изписвания (31)

  • предпостафка
  • предпоставкъ
  • предпостафкъ
  • предпуставка
  • предпуставкъ
  • предпустафка
  • предпустафкъ
  • претпоставка
  • претпоставкъ
  • претпостафка
  • претпостафкъ
  • претпуставка
  • претпуставкъ
  • претпустафка
  • претпустафкъ
  • придпоставка
  • придпоставкъ
  • придпостафка
  • придпостафкъ
  • придпуставка
  • придпуставкъ
  • придпустафка
  • придпустафкъ
  • притпоставка
  • притпоставкъ
  • притпостафка
  • притпостафкъ
  • притпуставка
  • притпуставкъ
  • притпустафка
  • притпустафкъ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пред-пос-тав-ка
членувано пред-пос-тав-ка-та
мн.ч. пред-пос-тав-ки
членувано пред-пос-тав-ки-те
звателна форма