порцион

Речник на българския език

порцио̀н съществително име, мъжки род (тип 7) редактиране

Значение

мн. порцио̀ни, (два) порцио̀на, м. Полагащи се на служебно лице пари за храна на ден.
прил. порцио̀нен, порцио̀нна, порцио̀нно, мн. порцио̀нни.

Грешни изписвания (3)

  • порцеон
  • пурцеон
  • пурцион

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пор-ци-он
непълен член пор-ци-о-на
пълен член пор-ци-о-нът
мн.ч. пор-ци-о-ни
членувано пор-ци-о-ни-те
бройна форма пор-ци-о-на
звателна форма