порфира

Речник на българския език

1. порфѝра съществително име, женски род (тип 41) редактиране

Значение

мн. порфѝри, ж. Истор. Пурпурна мантия на монарх; багреница.

Грешни изписвания (3)

  • порфиръ
  • пурфира
  • пурфиръ

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пор-фи-ра
членувано пор-фи-ра-та
мн.ч. пор-фи-ри
членувано пор-фи-ри-те
звателна форма

2. порфира — ед. ч. непълен член

порфира е производна форма на порфир (ед. ч. непълен член).

3. порфира — бройна форма

порфира е производна форма на порфир (бройна форма).