полегатост

Речник на българския език

полега̀тост съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • полегатуст
  • полигатост
  • полигатуст
  • пулегатост
  • пулегатуст
  • пулигатост
  • пулигатуст
  • полегатос
  • полегатус
  • полигатос
  • полигатус
  • пулегатос
  • пулегатус
  • пулигатос
  • пулигатус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. по-ле-га-тост
членувано по-ле-га-тост-та
мн.ч. по-ле-га-тос-ти
членувано по-ле-га-тос-ти-те
звателна форма