позакрит

Речник на българския език

1. позакрит прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. по-зак-рит
непълен член по-зак-ри-тия
пълен член по-зак-ри-ти-ят
ж. р. по-зак-ри-та
членувано по-зак-ри-та-та
ср. р. по-зак-ри-то
членувано по-зак-ри-то-то
мн. ч. по-зак-ри-ти
членувано по-зак-ри-ти-те

2. позакрит — мин. страд. прич. м. р.

позакрит е производна форма на позакрия (мин. страд. прич. м. р.).