позакритите

Речник на българския език

1. позакритите — мн. ч. членувано

позакритите е производна форма на позакрит (мн. ч. членувано).

2. позакритите — мин. страд. прич. мн. ч. членувано

позакритите е производна форма на позакрия (мин. страд. прич. мн. ч. членувано).