пертурбация

Речник на българския език

пертурба̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

мн. пертурба̀ции, ж.
1. Внезапно изменение, усложняване в развитието на нещо, което води до хаос, до разстройство на процес или закономерност.
2. Спец. В астрономията — изменение на пътя, по който се движи небесно тяло, под влияние на притеглянето на други тела.

Грешни изписвания (23)

  • перторбацеа
  • перторбацеъ
  • перторбацея
  • перторбациа
  • перторбациъ
  • перторбация
  • пертурбацеа
  • пертурбацеъ
  • пертурбацея
  • пертурбациа
  • пертурбациъ
  • пирторбацеа
  • пирторбацеъ
  • пирторбацея
  • пирторбациа
  • пирторбациъ
  • пирторбация
  • пиртурбацеа
  • пиртурбацеъ
  • пиртурбацея
  • пиртурбациа
  • пиртурбациъ
  • пиртурбация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. пер-тур-ба-ция
членувано пер-тур-ба-ци-я-та
мн.ч. пер-тур-ба-ции
членувано пер-тур-ба-ци-и-те
звателна форма