опропастителен

Речник на българския език

опропастѝтелен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • опропастителин
  • опропаститилен
  • опропаститилин
  • опропъстителен
  • опропъстителин
  • опропъститилен
  • опропъститилин
  • опрупастителен
  • опрупастителин
  • опрупаститилен
  • опрупаститилин
  • опрупъстителен
  • опрупъстителин
  • опрупъститилен
  • опрупъститилин
  • упропастителен
  • упропастителин
  • упропаститилен
  • упропаститилин
  • упропъстителен
  • упропъстителин
  • упропъститилен
  • упропъститилин
  • упрупастителен
  • упрупастителин
  • упрупаститилен
  • упрупаститилин
  • упрупъстителен
  • упрупъстителин
  • упрупъститилен
  • упрупъститилин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. оп-ро-пас-ти-те-лен
непълен член оп-ро-пас-ти-тел-ния
пълен член оп-ро-пас-ти-тел-ни-ят
ж. р. оп-ро-пас-ти-тел-на
членувано оп-ро-пас-ти-тел-на-та
ср. р. оп-ро-пас-ти-тел-но
членувано оп-ро-пас-ти-тел-но-то
мн. ч. оп-ро-пас-ти-тел-ни
членувано оп-ро-пас-ти-тел-ни-те