неизкупен

Речник на българския език

1. неизку̀пен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • неезкупен
  • неезкупин
  • неескупен
  • неескупин
  • неизкупин
  • неискупен
  • неискупин
  • ниезкупен
  • ниезкупин
  • ниескупен
  • ниескупин
  • ниизкупен
  • ниизкупин
  • ниискупен
  • ниискупин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-из-ку-пен
непълен член не-из-ку-пе-ния
пълен член не-из-ку-пе-ни-ят
ж. р. не-из-ку-пе-на
членувано не-из-ку-пе-на-та
ср. р. не-из-ку-пе-но
членувано не-из-ку-пе-но-то
мн. ч. не-из-ку-пе-ни
членувано не-из-ку-пе-ни-те

2. неизку̀пен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • неезкупен
  • неезкупин
  • неескупен
  • неескупин
  • неизкупин
  • неискупен
  • неискупин
  • ниезкупен
  • ниезкупин
  • ниескупен
  • ниескупин
  • ниизкупен
  • ниизкупин
  • ниискупен
  • ниискупин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. не-из-ку-пен
непълен член не-из-куп-ния
пълен член не-из-куп-ни-ят
ж. р. не-из-куп-на
членувано не-из-куп-на-та
ср. р. не-из-куп-но
членувано не-из-куп-но-то
мн. ч. не-из-куп-ни
членувано не-из-куп-ни-те