комбинаторен

Речник на българския език

комбинато̀рен прилагателно име (тип 79) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • комбенаторен
  • комбенаторин
  • комбенъторен
  • комбенъторин
  • комбинаторин
  • комбинъторен
  • комбинъторин
  • кумбенаторен
  • кумбенаторин
  • кумбенъторен
  • кумбенъторин
  • кумбинаторен
  • кумбинаторин
  • кумбинъторен
  • кумбинъторин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ком-би-на-то-рен
непълен член ком-би-на-тор-ния
пълен член ком-би-на-тор-ни-ят
ж. р. ком-би-на-тор-на
членувано ком-би-на-тор-на-та
ср. р. ком-би-на-тор-но
членувано ком-би-на-тор-но-то
мн. ч. ком-би-на-тор-ни
членувано ком-би-на-тор-ни-те