изръфан

Речник на българския език

1. изръфан прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. из-ръ-фан
непълен член из-ръ-фа-ния
пълен член из-ръ-фа-ни-ят
ж. р. из-ръ-фа-на
членувано из-ръ-фа-на-та
ср. р. из-ръ-фа-но
членувано из-ръ-фа-но-то
мн. ч. из-ръ-фа-ни
членувано из-ръ-фа-ни-те

2. изръфан — мин. страд. прич. м. р.

изръфан е производна форма на изръфам (мин. страд. прич. м. р.).