динен

Речник на българския език

дѝнен прилагателно име (тип 76) редактиране

Значение

вж. дѝня

Грешни изписвания (1)

  • динин

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед. ч. м. р. ди-нен
непълен член ди-не-ния
пълен член ди-не-ни-ят
ж. р. ди-не-на
членувано ди-не-на-та
ср. р. ди-не-но
членувано ди-не-но-то
мн. ч. ди-не-ни
членувано ди-не-ни-те