абориген

Речник на българския език

аборигѐн съществително име, мъжки род (тип 7a) редактиране

Значение

мн. аборигѐни, м. Туземец.

Грешни изписвания (8)

  • абореген
  • абуреген
  • абуриген
  • ъбореген
  • ъбориген
  • ъбуреген
  • ъбуриген
  • абуруген

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. або-ри-ген
непълен член або-ри-ге-на
пълен член або-ри-ге-нът
мн.ч. або-ри-ге-ни
членувано або-ри-ге-ни-те
бройна форма або-ри-ге-ни
звателна форма або-ри-ге-не