субордина̀ция
—
съществително име, женски род
(тип 47)
Значение
мн. субордина̀ции, ж. Система, при която по-нисшите се подчиняват на по-висшите; подчинение.
прил. субординацио̀нен, субординацио̀нна, субординацио̀нно, мн. субординацио̀нни. Субординационни отношения между простите изречения в състава на сложното.
прил. субординацио̀нен, субординацио̀нна, субординацио̀нно, мн. субординацио̀нни. Субординационни отношения между простите изречения в състава на сложното.
Синоними
Грешни изписвания (47)
- соборденацеа
- соборденацеъ
- соборденацея
- соборденациа
- соборденациъ
- соборденация
- собординацеа
- собординацеъ
- собординацея
- собординациа
- собординациъ
- собординация
- собурденацеа
- собурденацеъ
- собурденацея
- собурденациа
- собурденациъ
- собурденация
- собурдинацеа
- собурдинацеъ
- собурдинацея
- собурдинациа
- собурдинациъ
- собурдинация
- суборденацеа
- суборденацеъ
- суборденацея
- суборденациа
- суборденациъ
- суборденация
- субординацеа
- субординацеъ
- субординацея
- субординациа
- субординациъ
- субурденацеа
- субурденацеъ
- субурденацея
- субурденациа
- субурденациъ
- субурденация
- субурдинацеа
- субурдинацеъ
- субурдинацея
- субурдинациа
- субурдинациъ
- субурдинация
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
ед.ч. | су-бор-ди-на-ция | |
---|---|---|
членувано | су-бор-ди-на-ци-я-та | |
мн.ч. | су-бор-ди-на-ции | |
членувано | су-бор-ди-на-ци-и-те | |
звателна форма | — |