самокрѝтика
—
съществително име, женски род
(тип 41)
Значение
ж., само ед. Критика на собствени грешки и недостатъци. Правя си самокритика. ____ прил. самокритичен, самокритична, самокритично, мн. самокритични.
Синоними
Грешни изписвания (15)
- самокритека
- самокритекъ
- самокритикъ
- самукритека
- самукритекъ
- самукритика
- самукритикъ
- съмокритека
- съмокритекъ
- съмокритика
- съмокритикъ
- съмукритека
- съмукритекъ
- съмукритика
- съмукритикъ
Словоформи
С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.
| ед.ч. | са-мок-ри-ти-ка | |
|---|---|---|
| членувано | са-мок-ри-ти-ка-та | |
| мн.ч. | са-мок-ри-ти-ки | |
| членувано | са-мок-ри-ти-ки-те | |
| звателна форма | — | |